Dag 15 Katoomba - Sydney

Inmiddels ben ik alweer twee weken op pad en de tijd vliegt hier! Vandaag ben ik nog een ochtend in de Blue Mountains. Ik loop eerst een rondje door het centrum van Katoomba. De mevrouw in het informatiecentrum noemde het ‘quaint’ (schilderachtig) maar ik denk toch meer aan vergane glorie. Sowieso zouden we in Nederland eerder een likje verf over iets halen of iets opknappen, ook bij de huizen.

Dan is het tijd om een dorpje verder te gaan: Wentworth Falls. Eén keer raden welke waterval ik hier ga bezoeken 😉. Als eerste ga ik naar het uitzichtpunt. Het is weer schitterend hier!

Dan loop ik zo’n 200 trappen naar beneden om dan langs de Undercliff track naar de bovenkant van de Wentworth Falls te lopen.

Uiteraard moet het stuk weer terug omhoog gelopen worden en dan is het tijd om deze mooie omgeving te verlaten. Volgende bestemming is Sydney en daar is het een stuk drukker dan in de Blue Mountains. Als eerste check ik in in m’n hotel in een buitenwijk want ik heb niet zo’n zin om met m’n auto de stad te moeten doorkruisen. Hierna loop ik naar het dichtstbijzijnde station om de trein te pakken naar het centrum. Dit blijkt een stoptrein te zijn, pff die doet er eventjes over. Maar goed ik heb geen haast.

Ik stap uit in het centrum bij Town Hall en raak dan verdwaald in het Queen Victoria Building. Wat is dit een groot gebouw met verschillende verdiepingen en uitgangen. Dat is wel even wennen weer in zo’n grote stad. In het midden van het gebouw hangt de Royal Clock. Er zijn allerlei scenes te zien uit de Engelse geschiedenis.

De middag besteed ik in het centrum van Sydney, er zijn miljoenen (vooral dure) winkels (zo lijkt het). Elk merk heeft hier wel zijn flagshipstore en op elke hoek zit wel weer een nieuw warenhuis. Ik loop ook nog even Dymocks naar binnen, de grootste boekenzaak van Australië. Hier kan je makkelijk een dag spenderen.

Na deze eerste verkenning ga ik weer met de trein terug naar het hotel. Dit keer neem ik een andere trein die minder stopt maar waarmee ik iets verder moet lopen. Nou ik vind dit een stuk beter! Morgen weer verder in Sydney. 

Dag 14 Blue Mountains NP

Vandaag ga ik de Blue Mountains verkennen. Katoomba ligt in het hart van dit Nationale Park dat ook op de UNESCO werelderfgoedlijst staat. Ze heten de Blue Mountains vanwege de vele Eucalyptus bomen die kleine druppels eucalyptusolie afgeven. Die kleine druppels olie in combinatie met fijne stofdeeltjes en water, geeft een blauwe kleur. Ik zie het persoonlijk niet echt, maar goed dat maakt niet zoveel uit bij dit mooie uitzicht.

Ik start de dag bij Echo Point waar ook het informatiecentrum ligt. Het is hier heerlijk rustig, de dagjesmensen uit Sydney komen pas over een paar uur.  Ik neem even de tijd om wat foto’s en filmpjes te maken.

Vanaf Echo Point heb je zicht op de zgn. Three Sisters: Meehni, Wimlah en Gunnedoo. Uiteraard speelt een Aboriginal legende hierbij een rol. 

Na de fotosessie ga ik naar het Visitor Centre en daar krijg ik de nodige informatie over wat ik vandaag kan doen. Een dagvullend programma zeg maar. Ook krijg ik de meest Nederlandse tip die je kunt krijgen: je moet hier niet parkeren (bij Echo Point) want dat is niet gratis. Als je verderop parkeert bij Katoomba Falls wel. Dus ik verzet uiteraard mijn auto naar stukje verder en loop dan via de Cliff Walk (genoemd naar Prince Henry) terug naar Echo Point. Dat is wandeling van een klein uurtje. Onderweg kom ik langs allerlei uitzichtpunten over de Jamison Valley. De één nog mooier dan de ander. Hieronder een kleine selectie.

 

Ik kom dan weer uit bij Echo Point waar het een stuk drukker is dan toen ik er 2 uur geleden voor het eerst kwam. Het weer is wel een stuk beter dan toen, dus ik maak nog een paar nieuwe foto’s en loop een stukje door naar Three Sisters Lookout. Ik vind het uitzicht bij Echo Point mooier en omdat de Honeymoon bridge dicht is, loop ik na het uitzichtpunt weer terug naar Echo Point. 

Het is een cliffwalk dus ik moet dezelfde weg weer terug, vandaar dat het zonde is om betaald te parkeren bij Echo Point. Dat gaat iets sneller dan heen maar toch stop ik vaker dan gedacht voor een foto. Ook kom ik nog een familie kaketoe’s tegen die hier veel voorkomen. Je hoort ze goed in de canyon naar elkaar roepen.

Als ik dan weer bij Katoomba Falls ben, ga ik met de auto de Cliff Drive rijden. Hierbij kom ik (weer) langs allerlei uitzichtpunten.

 

Dan heb ik het Katoombadeel van het Nationale Park wel gezien en rijd ik één dorpje verder naar Blackheath waar een ander deel ligt. Hier is ook het Heritage Centre maar daar maken ze in de VS wel meer van. Gelukkig kan je hier ook van uitzichten genieten maar voordat ik dat ga doen, loop ik eerst de Fairfax Heritage Track die door een Eucalyptus bos heen gaat. 

Aan het einde is een uitzichtpunt en deze kijkt over een andere vallei, de Groose Valley uit. 

Inmiddels heb ik 17 km gelopen en vind ik het wel mooi geweest. Morgen ben ik nog een ochtend in de Blue Mountains en dan ga ik het laatste deel verkennen. 

Dag 13 Port Macquarie - Katoomba

Vandaag gaat de wekker voor het eerst in lange tijd. Er staat een lange autorit op het programma dus ik wil een beetje op tijd vertrekken. Vanuit Port Macquarie rijd ik naar Newcastle (inderdaad genoemd naar de andere Newcastle), of zoals ze het hier noemen: Newy. Dit is de grootste steenkoolhaven ter wereld, vooral wordt de steenkoop verscheept naar Korea en Japan. Newcastle is ooit begonnen als een strafkolonie waar de gevangenen in de steenkoolmijnen moesten werken.

Voor mij is het ongeveer halverwege (in tijd) op weg naar Katoomba (Blue Mountains NP). Ik maak een strek-de-benen-stop bij de ANZAC Memorial Walk. Het uitzicht is hier schitterend met aan de ene kant Newcastle en aan de andere kant het strand en de oceaan.

Na een lunch- en toiletbreak rijd ik door naar Sydney en vervolgens Katoomba voor het laatste deel van deze roadtrip. Het verkeer is echt drama en aan stoplichten ook geen gebrek. De afstand is niet eens zo ver maar het duurt zo lang met al die stoplichten.

De weg naar Katoomba stijgt steeds hoger (en de shampoofles blijkt later ontploft te zijn) en dan ben ik in het hart van de Blue Mountains. Het wordt ook een stuk kouder en ik trek zelfs een lange broek en een vest aan. Dat was even zoeken in de koffer! Voorlopig heb ik wel even weer genoeg gereden, t/m zondag ben ik in de omgeving van de Blue Mountains en Sydney 😀

 

Dag 12 Byron Bay - Port Macquarie

De komende 2 dagen ga ik naar Sydney rijden en dat is best nog een flink stuk. Vandaag rijd ik tot aan Port Macquarie. Ik neem de toeristische route naar Ballina en stop als eerste bij de Pat Morton Lookout. Het waait nog steeds hard vandaag dus de uitstapjes zijn niet heel lang.

En als je in Ballina bent, dan moet je ook stoppen bij de grote garnaal. Ja, een garnaal. Vroeger kon je er ook in maar dat is na een tijdje afgeschaft.

Dan ga ik de snelweg op. Dit is hier een tweebaansweg en iedereen houdt hier netjes links tenzij je inhaalt. Het valt me op hoe iedereen zich hier aan de snelheid houdt. De meeste stukken mag je 110 km/uur. De volgende stop is bij New Italy. Hier kwamen in 1882 217 immigranten uit Italië aan om zich te vestigen. Oorspronkelijk gingen ze naar Nieuw-Guinea maar door allerlei omstandigheden kwamen ze uiteindelijk hier uit. Alle historie is te vinden in het plaatselijke museum. Leuk plekje om even de benen te strekken!

Tijd om weer verder te gaan. Ik stop voor de lunch in Coffs Harbour maar het waait zo hard hier dat ik maar een klein rondje loop.

Het laatste stuk naar Port Macquarie duurt best lang, maar aan het eind van de middag kom ik daar aan. Na ingecheckt te hebben, loop ik nog een rondje door het centrum. Morgen ga ik deel 2 rijden naar Sydney (Blue Mountains) en dat is nog een stukje langer dan vandaag! 

Dag 11 Byron Bay

Na een prima nachtrust in m’n hut maak ik me klaar om vandaag erop uit te gaan. Ik slaap hier vannacht nog een keer dus ik kan lekker alles laten liggen.

Ik loop via het centrum van Byron Bay, dat echt een laid back surfdorpje is, naar het strand. Nou ja dan wel met een hoop toeristen. Het waait behoorlijk vandaag en dat is wel te zien op de foto’s. Coupe windhoos galore 😊.

Ik stop als eerste bij een scheepswrak dat hier al sinds 1921 ligt, een klein stukje steekt nog boven het water uit. Terwijl ik dat op de foto probeer te zetten, zie ik andere mensen kijken en wijzen. En jahoor, de walvissen zijn weer in zicht. Bij toeval blijk ik ze nu op film te hebben:

Daarna loop ik langs het strand naar het Cape Byron State Conservation Area waar ik een rondje Cape Byron ga lopen.

Het is werkelijk schitterend hier. Elk uitzichtpunt heeft weer een nieuw zicht op de baai en de stranden.

Na een flinke klim kom ik bij het meest oostelijke punt van het Australische vasteland aan.

Om vervolgens een stukje verder te lopen naar de vuurtoren. Deze is geplaast omdat er zoveel schepen vergingen voor de kust. Inmiddels gaat alles met LED verlichting dat automatisch aangaat als het donker wordt, maar vroeger moest het licht de hele nacht handmatig aangehouden worden. De vuurtorenwachters woonden dan ook hier met hun gezinnen.

Het stuk terug naar het begin, gaat weer met flink stijgen en dalen. De route is best pittig vandaag.

Ik maak nog een kleine detour naar Tallow Beach waar ik gezandstraald word met die wind. Pff geen strandweer vandaag.

Door het Arakwal NP loop ik terug naar het centrum van Byron Bay. Terug op de camping denk ik even lekker in het zonnetje te gaan zitten na de wandeling van 15 km maar na 10 minuten breekt de hemel open en gaat het keihard regenen. Zo dat had ik even niet zien aankomen en wat een geluk dat ik net terug ben.