Na een prima nachtrust in m’n hut maak ik me klaar om vandaag erop uit te gaan. Ik slaap hier vannacht nog een keer dus ik kan lekker alles laten liggen.
Ik loop via het centrum van Byron Bay, dat echt een laid back surfdorpje is, naar het strand. Nou ja dan wel met een hoop toeristen. Het waait behoorlijk vandaag en dat is wel te zien op de foto’s. Coupe windhoos galore 😊.
Ik stop als eerste bij een scheepswrak dat hier al sinds
1921 ligt, een klein stukje steekt nog boven het water uit. Terwijl ik dat op
de foto probeer te zetten, zie ik andere mensen kijken en wijzen. En jahoor, de
walvissen zijn weer in zicht. Bij toeval blijk ik ze nu op film te hebben:
Daarna loop ik langs het strand naar het Cape Byron State Conservation Area waar ik een rondje Cape Byron ga lopen.
Het is werkelijk schitterend hier. Elk uitzichtpunt heeft weer een nieuw zicht op de baai en de stranden.
Na een flinke klim kom ik bij het meest oostelijke punt van het Australische vasteland aan.
Om vervolgens een stukje verder te lopen naar de vuurtoren. Deze is geplaast omdat er zoveel schepen vergingen voor de kust. Inmiddels gaat alles met LED verlichting dat automatisch aangaat als het donker wordt, maar vroeger moest het licht de hele nacht handmatig aangehouden worden. De vuurtorenwachters woonden dan ook hier met hun gezinnen.
Het stuk terug naar het begin, gaat weer met flink stijgen en dalen. De route is best pittig vandaag.
Ik maak nog een kleine detour naar Tallow Beach waar ik gezandstraald word met die wind. Pff geen strandweer vandaag.
Door het Arakwal NP loop ik terug naar het centrum van Byron Bay. Terug op de camping denk ik even lekker in het zonnetje te gaan zitten na de wandeling van 15 km maar na 10 minuten breekt de hemel open en gaat het keihard regenen. Zo dat had ik even niet zien aankomen en wat een geluk dat ik net terug ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten